Πρωτοκορινθιακή περίοδος :
• Πρώιμη πρωτοκορινθιακή περίοδος: 720-690 π.Χ. (σφαιρικοί αρύβαλλοι)
• Μέση πρωτοκορινθιακή περίοδος: 690-650 π.Χ. (ωοειδείς αρύβαλλοι)
• Ύστερη πρωτοκορινθιακή περίοδος: 650-625 π.Χ. (απιόσχημοι ή οξυπύθμενοι αρύβαλλοι)

Στους οικισμούς του μυχού του Θερμαϊκού κόλπου δεν έχουν βρεθεί μεγάλες ποσότητες πρωτοκορινθιακής κεραμική. Γενικά, η παρουσία των πρωτοκορινθιακών αγγείων κατά το α΄ μισό του 7ου αι. π.Χ. στο βόρειο Αιγαίο είναι περιορισμένη, σε αντίθεση με την έντονη παρουσία τους σε περιοχές της δυτικής Ελλάδας και της νότιας Ιταλίας, όπου είχε εκδηλωθεί από νωρίς το ενδιαφέρον της Κορίνθου για την ίδρυση αποικιών και τη διακίνηση των προϊόντων της. Οι μεγάλες εισαγωγές αγγείων από την Κόρινθο και το συστηματικό εμπόριο με τα υπόλοιπα κέντρα του ελληνικού κόσμου πραγματοποιείται από το β΄ μισό του 7ου αι. π.Χ. και κυρίως μέσα στον 6ο αι. π.Χ. Τα πρωιμότερα κορινθιακά αγγεία στην περιοχή μας φαίνεται πως προέρχονται από την ερετριακή αποικία της Μεθώνης στην Πιερία. Πρόκειται για κοτύλες της πρώιμης Πρωτοκορινθιακής περιόδου, οι οποίες χαρακτηρίζονται από τυποποιημένη διακόσμηση εξωτερικά: φέρουν σε ολόκληρο το σώμα τους λεπτές ταινίες ερυθρού, μελανού ή καστανού χρώματος, ενώ κάτω από το χείλος στο ύψος των λαβών βρίσκεται μία μικρή διακοσμητική μετόπη με σχηματοποιημένα πουλιά, που αποδίδονται με την τεχνική της σκιαγραφίας. Άλλες περιοχές, στις οποίες έχει εντοπιστεί πρωτοκορινθιακή κεραμική, είναι ο οικισμός στο Καραμπουρνάκι της Θεσσαλονίκης, τα ιερά στη Σάνη και στο Ποσείδι στη χερσόνησο της Παλλήνης στη Χαλκιδική, ο οικισμός και το νεκροταφείο της αρχαίας Μένδης και ο οικισμός της Κρανιάς Πιερίας (αρχ. Ηράκλειον).

Από τα σχήματα αγγείων αγαπητά είναι κυρίως τα μικρού μεγέθους μυροδοχεία με πολύ λεπτά τοιχώματα. Αρύβαλλοι, αλάβαστρα (αν και αρκετά σπάνια), πυξίδες, μικρές τριφυλλόστομες οινοχόες με τριγωνικό σώμα, κοτύλες και κοτυλίσκες, μικκύλα αγγεία (μινιατούρες) διαφόρων σχημάτων κυρίως στα ιερά. Ακόμη, έχουν βρεθεί τμήματα από κορινθιακούς εμπορικούς αμφορείς (τύπος Α) των αρχών του 7ου αι. π.Χ., κυρίως στη Μεθώνη της Πιερίας, αλλά και στη Μένδη και το Καραμπουρνάκι.

Οι αρύβαλλοι της Μέσης και της Ύστερης Πρωτοκορινθιακής περιόδου έχουν ωοειδές ή απιόσχημο σχήμα αντίστοιχα. Η τυπική διακόσμηση της Πρωτοκορινθιακής περιόδου αποτελείται από μικρογραφικές ζωφόρους, οι οποίες κοσμούν το αγγείο σε επάλληλες σειρές. Σε αυτές κυριαρχούν οι απεικονίσεις ζώων ή μυθικών όντων. Η βάση των αγγείων διακοσμείται με ακτινωτό κόσμημα, το οποίο υπάρχει σε όλα σχεδόν τα κορινθιακά αγγεία. Άλλα παραπληρωματικά διακοσμητικά στοιχεία είναι οι ταινίες, τα γραμμίδια-γραμμές, τα γλωσσωτά μοτίβα, οι στιγμές, τα φολιδωτά μοτίβα και κυρίως οι ρόδακες, οι οποίοι στην Πρωτοκορινθιακή περίοδο είναι στιγμωτοί. Τα παραπληρωματικά αυτά μοτίβα, όπως και το ακτινωτό μοτίβο της βάσης των αγγείων, εξακολουθούν να υπάρχουν και κατά την Κορινθιακή περίοδο.